Native American Setlements

Duizenden jaren voor de komst van Europese kolonisten in Noord-Georgië woonden de inheemse bevolking van Creek en hun voorouders in het gebied. De Permanente Peachtree, een Creek dorp waar Peachtree Creek naar de rivier de Chattahoochee stroomt, was de dichtstbijzijnde Native American nederzetting van wat nu Atlanta is. In de vroege 19e eeuw hebben de Europese Amerikanen systematisch de Creek van Noord-Georgië betreurd en hen van 1802 tot 1825 uit het gebied gezet. De Creek werd gedwongen het gebied in 1821 te verlaten, onder Indische verwijdering door de federale overheid, en de Europese Amerikaanse kolonisten kwamen het volgende jaar aan.

West- en Atlantische spoorweg

Marietta Street, 1864

In 1836 stemde de Algemene Vergadering van Georgië voor de aanleg van de westelijke en Atlantische spoorweg om een verbinding tot stand te brengen tussen de haven van Savannah en het Midwesten. De eerste route was het zuidwaarts rijden van Chattanooga naar een uiteinde ten oosten van de rivier de Chattahoochee, dat verbonden zou zijn met Savannah. Nadat de ingenieurs diverse mogelijke plaatsen voor de terminal ondervraagden, werd de "nul mijlpaal"in de grond gedreven in wat nu Vijf Punten is. Een jaar later had het gebied rond de milepost zich ontwikkeld tot een nederzetting, eerst bekend als Terminus, en later Thrasherville, na een plaatselijke handelaar die huizen bouwde en een algemene winkel in het gebied. Tegen 1842 had de stad zes gebouwen en 30 inwoners en werd de naam Marthasville gewijzigd om gouverneur Wilson Lumpkin's dochter Martha te eren. Later, J. Edgar Thomson, Chief Engineer van de Georgia Railroad, stelde voor om de stad Atlanta te noemen. De bewoners keurden het goed en de stad werd op 29 december 1847 als Atlanta opgenomen.

Burgeroorlog

George N. Barnard's foto uit 1864 van een slavenhandelaar op Whitehall Street, Atlanta, Georgia, toont een Amerikaanse Colored Troop Infantryman (korporaal) vlak bij de deur.

In 1860 was de bevolking van Atlanta gegroeid tot 9.554. Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werd de stad door de combinatie van meerdere spoorwegen in Atlanta een strategisch centrum voor de distributie van militaire goederen.

In 1864 verhuisde het leger van de Unie naar het zuiden na de vangst van Chattanooga en begon het met zijn invasie in Noord-Georgië. De regio rond Atlanta was de locatie van een aantal grote legergevechten, culminerend in de slag om Atlanta en een viermaandenlange belegering van de stad door het leger van de Unie onder het bevel van generaal William Tecumseh Sherman. Op 1 september 1864 besloot de Confederale Generaal John Bell Hood zich terug te trekken uit Atlanta en hij gelastte de vernietiging van alle openbare gebouwen en mogelijke bezittingen die van nut zouden kunnen zijn voor het leger van de Unie. Op de volgende dag gaf burgemeester James Calhoun Atlanta over aan het leger van de Unie. Op 7 september gaf Sherman opdracht tot evacuatie van de burgerbevolking van de stad. Op 11 november 1864 bereidde Sherman zich voor op de mars van het EU-leger naar de zee door de vernietiging van de resterende militaire middelen van Atlanta te gelasten.

Herbouw van de stad

Na het einde van de burgeroorlog in 1865 werd Atlanta geleidelijk opnieuw opgebouwd. Het werk trok veel nieuwe bewoners aan. Door het superieure spoorwegnet van de stad werd de hoofdstad van Milledgeville in 1868 verplaatst naar Atlanta. In de volkstelling van 1880 had Atlanta de Savannah overtroffen als de grootste stad van Georgië.

Vanaf de jaren tachtig promoot Henry W. Grady, de redacteur van de krant "Atlanta", Atlanta aan potentiële investeerders als stad van het "Nieuwe Zuiden", die gebaseerd zou zijn op een moderne economie en minder afhankelijk zou zijn van de landbouw. In 1885 hadden de oprichting van de Georgia School of Technology (nu Georgia Tech) en het Atlanta University Center, een historisch zwarte universiteit bestaande uit eenheden voor mannen en vrouwen, Atlanta opgericht als centrum voor hoger onderwijs. In 1895 organiseerde Atlanta de Cotton States and International Exposition, die bijna 800.000 deelnemers trokken en de ontwikkeling van het Nieuwe Zuiden naar de wereld met succes promoten.

20e eeuw

In 1907 was Peachtree Street, de hoofdstraat van Atlanta, bezig met streetcars en auto's.

In de eerste decennia van de 20ste eeuw heeft Atlanta een periode van ongekende groei gekend. Over drie decennia verdrievoudigde de bevolking van Atlanta, toen de stedelijke grenzen zich uitbreidden tot de nabijgelegen voorsteden van de streetauto. De skyline van de stad groeide groter met de bouw van de gebouwen Equitable, Flatiron, Empire en Candler. Sweet Auburn is een centrum van zwarte handel geworden. De periode werd ook gekenmerkt door een onrust en een tragedie. Toenemende rassenspanningen leidden tot de Atlanta Race Riot van 1906, toen blanken zwarte aanvallen uitvoerden, waarbij ten minste 27 doden en meer dan 70 gewonden vielen, met grote schade in de zwarte wijken. In 1913 werd Leo Frank, een joods-Amerikaanse fabrieksleider, veroordeeld voor de moord op een 13-jarig meisje in een zeer openbaar proces. Hij is ter dood veroordeeld, maar de gouverneur heeft zijn straf tot leven gebracht. Een woedende en georganiseerde lynchmob nam hem in 1915 uit de gevangenis en hield hem in Marietta op. De joodse gemeenschap in Atlanta en in het hele land was geschokt. Op 21 mei 1917 verwoestte het Great Atlanta Fire 1.938 gebouwen in de oude vierde wijk, met een fatale afloop en de verplaatsing van 10.000 mensen als gevolg.

Op 15 december 1939 organiseerde Atlanta de première van Gone met de Wind, de epische film gebaseerd op de best verkochte roman van Margaret Mitchell van Atlanta. Het gala-evenement in het Grand Theater van Loew werd bijgewoond door David O, de legendarische producent van de film. Selznick, en de sterren van de film Clark Gable, Vivien Leigh en Olivia de Havilland, maar Oscar-winnares Hattie McDaniel, een Afrikaans-Amerikaanse actrice, werd van het evenement uitgesloten vanwege de wetten inzake rassenscheiding.

Groei van het metropolitane gebied

Atlanta speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog een cruciale rol in de geallieerde inspanningen vanwege de oorlogsgerelateerde productiebedrijven, het spoorwegnet en de militaire bases van de stad. De defensie-industrie trok duizenden nieuwe inwoners aan en genereerde inkomsten, wat resulteerde in een snelle bevolkingsgroei en economische groei. In de jaren '50, stond het nieuwe wegennet van de stad, gesteund door federale subsidies, middenklasse Atlantans de mogelijkheid toe om zich naar de buitenwijken te verplaatsen. Als gevolg daarvan begon de stad een steeds kleiner deel van de bevolking van het metropolitane gebied te vormen.

Burgerrechtenbeweging

Afro-Amerikaanse veteranen kwamen terug uit de Tweede Wereldoorlog en zochten naar volledige rechten in hun land en begonnen een verhoogd activisme. In ruil voor de steun van dat deel van de zwarte gemeenschap dat kon stemmen, heeft de burgemeester in 1948 opdracht gegeven de eerste acht Afrikaans-Amerikaanse politieagenten in de stad aan te werven. In de jaren '60 werd Atlanta een belangrijk organisatiecentrum van de burgerrechtenbeweging, met Martin Luther King Jr., Ralph David Abernathy, en studenten van de historisch zwarte hogescholen en universiteiten van Atlanta die een belangrijke rol spelen in het leiderschap van de beweging. Terwijl Atlanta in de naoorlogse jaren relatief weinig racistische conflicten had in vergelijking met andere steden, werden zwarten beperkt door discriminatie, segregatie en voortdurende desfranchisering van de meeste kiezers. In 1961 trachtte de stad om blokkades door makelaars te dwarsbomen door in Cascade Heights wegenbarrières op te werpen, waarmee de inspanningen van maatschappelijke en zakenleiders om Atlanta te promoten als de "stad te druk om te haten" werden tegengegaan.

De desegregatie van de publieke sfeer kwam in fasen, met het openbaar vervoer ontegregd in 1959, het restaurant in de warenhuis van Rich in 1961, filmtheaters in 1963 en openbare scholen in 1973 (bijna twintig jaar nadat het Amerikaanse Hooggerechtshof oordeelde dat gescheiden openbare scholen ongrondwettelijk waren).

In 1960 bestond 61,7% van de bevolking van de stad uit blanken. In de jaren '50 tot '70 hebben de verstedelijking en de witte vlucht uit stedelijke gebieden geleid tot een aanzienlijke demografische verschuiving. In 1970 waren de Afrikaanse Amerikanen de meerderheid van de bevolking van de stad en oefenden zij hun onlangs afgedwongen stemrecht en politieke invloed uit door in 1973 de eerste zwarte burgemeester van Atlanta, Maynard Jackson, te kiezen. Onder het mandaat van burgemeester Jackson werd de luchthaven van Atlanta gemoderniseerd, waardoor de rol van de stad als transportcentrum werd versterkt. De opening van het Georgia World Congress Center in 1976 heeft de opkomst van Atlanta als een congresstad bevestigd. De aanleg van het metro van de stad begon in 1975, met de aanleg van het spoor in 1979. Ondanks deze verbeteringen verloor Atlanta meer dan 100.000 inwoners tussen 1970 en 1990, meer dan 20% van de bevolking. Tegelijkertijd ontwikkelde het nieuwe kantoorruimte na het aantrekken van talrijke bedrijven, met een toenemend aantal werknemers uit de noordelijke gebieden.

Olympische zomerspelen 1996

De Olympische vlag zwaait bij de Spelen van 1996.

Atlanta werd gekozen als de locatie voor de Olympische zomerspelen van 1996. Na de aankondiging heeft de stadsregering verschillende grote bouwprojecten uitgevoerd om de parken, sportplaatsen en de vervoersinfrastructuur van Atlanta te verbeteren. voor het eerst echter werd geen van de kosten van 1 , 7 miljard dollar van de spelletjes door de overheid gefinancierd . Terwijl de wedstrijden te kampen hadden met problemen op het gebied van transport en accommodatie en ondanks extra veiligheidsmaatregelen, was er de bomaanslag op het Centennial Olympisch Park, was het spektakel een keerpunt in de geschiedenis van Atlanta. Voor de eerste keer in de Olympische geschiedenis stuurde elk van de 197 nationale Olympische comités die waren uitgenodigd om mee te doen atleten, meer dan 10.000 deelnemers aan een record van 271 evenementen. De daarmee samenhangende projecten, zoals het Olympisch Legacy-programma van Atlanta en de burgerinspanningen, hebben in het volgende decennium een fundamentele transformatie van de stad op gang gebracht.

2000 voor

In de jaren 2000 onderging Atlanta een diepgaande fysieke, culturele, en demografische transformatie. Terwijl sommige zwarte middenklassen en hogere klassen ook naar de voorsteden begonnen te verhuizen, trok een bloeiende economie veel nieuwe migranten uit andere delen van het land, die bijdroegen tot veranderingen in de demografie van de stad. Afro-Amerikanen maakten een dalend deel van de bevolking uit, van een hoog percentage van 67% in 1990 tot 54% in 2010. Van 2000 tot 2010 nam Atlanta 22.763 blanke inwoners, 5.142 Aziatische inwoners en 3.095 Latijns-Amerikaanse inwoners aan, terwijl de zwarte bevolking van de stad met 31.678 daalde. Een groot deel van de demografische verandering van de stad in het decennium werd gedreven door jonge, universitaire professionals: van 2000 tot 2009 heeft de 3-mijlszone rond de stad Atlanta 9.722 inwoners van 25 tot 34 jaar en ten minste een vierjarige graad behaald, een stijging van 61%. Dit was vergelijkbaar met de neiging in andere steden om jonge, universitaire, alleenstaande of getrouwde stellen in het centrum te laten wonen.

Tussen het midden van de jaren negentig en 2010, gestimuleerd door financiering uit het HOPE VI-programma en onder leiding van CEO Renee Lewis Glover (1994-2013), heeft de Atlanta Housing Authority bijna al haar openbare woningen verwoest, in totaal 17.000 eenheden en ongeveer 10% van alle woningen eenheden in de stad. Na het reserveren van 2.000 eenheden, voornamelijk voor ouderen, maakte de AHA het mogelijk om de locaties te herontwikkelen voor gemengd gebruik en gemengd inkomen, met hogere dichtheid, waarbij 40% van de eenheden gereserveerd werd voor betaalbare huisvesting. Twee vijfde van de vorige bewoners van openbare woningen hadden nieuwe woningen in deze eenheden; de overige ontvangen vouchers die in andere eenheden moeten worden gebruikt, ook in voorsteden. Tegelijkertijd legde de AHA, in een poging om de cultuur van degenen die gesubsidieerde woningen ontvangen te veranderen, de verplichting op om dergelijke bewoners te laten werken (of zich te laten inschrijven in een echt programma voor beperkte duur). Het is vrijwel de enige huisvestingsautoriteit die deze eis heeft gesteld. Om problemen te voorkomen, gaf de AHA ook de bevoegdheid om de gemengde-inkomens- of voucher-eenheden te beheren aan uitzettingen die niet aan de arbeidseis voldeden of die gedragsproblemen hebben veroorzaakt.

In 2005 keurde de stad het BeltLine-project van 2,8 miljard dollar goed. Het was de bedoeling om een tweeëneenmijlsgoederenspoorlijn die de centrale stad omringt, om te vormen tot een kunstmatig meergebruikt spoor en een lichte spoorlijn, waardoor de parkruimte van de stad met 40% zou toenemen. Het project stimuleerde de ontwikkeling van de detailhandel en de woningen langs de lus, maar werd bekritiseerd voor de negatieve gevolgen ervan voor sommige zwarte gemeenschappen.

Het culturele aanbod van Atlanta is in de jaren 2000 uitgebreid: het High Museum of Art verdubbelde zijn omvang; de Alliance Theater heeft een Tony Award gewonnen; en er werden kunstgalerijen opgericht in het eenindustriële Westside. De stad Atlanta was het onderwerp van een massale cyberaanval die in maart 2018 begon.

Atlanta omvat 134,0 vierkante mijl (347,1 km²), waarvan 133,2 vierkante mijl (344,9 km²) land en 0,85 vierkante mijl (2,2 km²) water. De stad ligt aan de voet van het Appalachian gebergte. Atlanta heeft een van de hoogste hoogtepunten van de grote steden ten oosten van de Mississippi. Atlanta loopt over het oostelijk deel van de continentale kloof. Het regenwater dat ten zuiden en ten oosten van de Atlantische Oceaan valt, stroomt in de Atlantische Oceaan, terwijl het regenwater aan de noord- en westkant van de kloof in de Golf van Mexico stroomt. Atlanta heeft zich ontwikkeld op een bergketen ten zuiden van de rivier de Chattahoochee, die deel uitmaakt van het stroomgebied van de ACF. De rivier grenst aan de noordwestelijke rand van de stad en een groot deel van de natuurlijke habitat is behouden, deels door het Nationaal Herstelgebied van de rivier de Chattahoochee.

Cityscape

De skyline in de binnenstad bij zonsondergang

Midtown Atlanta zoals die langs de Schakelaar van de binnenstad wordt gezien

Het grootste deel van Atlanta werd verbrand tijdens de burgeroorlog, waardoor de stad van een groot deel van haar historische architectuur werd verwoest. Toch was de stad architecturaal nooit van oudsher "zuidelijk" geweest, omdat Atlanta oorspronkelijk een spoorstad was, in plaats van een zuidelijke zeehaven die werd gedomineerd door de planterklasse, zoals Savannah of Charleston. Door zijn latere ontwikkeling delen veel van de landschappen architectonische kenmerken van de stad met gebouwen in het noordoosten of het Midwesten, zoals ze ontworpen waren in een tijd van gedeelde nationale architectuurstijlen.

De skyline van Midtown (bekeken vanuit Piemonte Park) kwam in 1972 naar voren met de bouw van het modernistische Colony Square.

In de late 20e eeuw omarmde Atlanta de wereldwijde trend van moderne architectuur, met name voor commerciële en institutionele structuren. Voorbeelden zijn het Georgische gebouw in 1966 en de Tower in de Stille Oceaan in 1982. Veel van de meest opmerkelijke voorbeelden uit deze periode die we ontwierpen door de wereldberoemde Atlanta architect John Portman. De meeste gebouwen die de skyline in het centrum definiëren, zijn in deze periode ontworpen door Portman, met inbegrip van het Peachtree Plaza van Westin en de Marriott Marquis van Atlanta. In de laatste helft van de jaren '80 werd Atlanta een van de vroege huizen van postmoderne gebouwen die de klassieke elementen opnieuw in hun ontwerpen introduceerden. Veel van Atlanta's langste skyscrapers werden in deze periode en stijl gebouwd, met aftapijten of op andere wijze versierde kronen, zoals One Atlantic Center (1987), 191 Peachtree Tower (1991) en het Four Seasons Hotel Atlanta (1992). Tijdens het tijdperk is ook het in 1992 door Portman ontworpen Plaza van de Amerikaanse bank gebouwd. Op 312 meter hoogte is het het grootste gebouw in de stad en de 14e eeuw in de Verenigde Staten.

Een deel van Peachtree Street in Midtown Atlanta

De omarming van de moderne architectuur in de stad heeft vaak geleid tot een ambivalente benadering van historische bewaring, wat heeft geleid tot de vernietiging van veel opmerkelijke architectonische landmerken. Hieronder vallen het Equitable Building (1892-1971), het Terminal Station (1905-1972) en de Carnegie Library (1902-1977). In het midden van de jaren zeventig zou het Fox Theater, nu een cultureel icoon van de stad, hetzelfde lot hebben gekend, zo niet voor een poging van de basis om het te redden. Recentelijk hebben conserveringsdeskundigen misschien wat binnengedrongen. Zo overtuigden activisten in 2016 de gemeente Atlanta ervan de centrale bibliotheek Atlanta-Fulton niet te vernietigen, het laatste gebouw dat ontworpen werd door genoteerde architect Marcel Breuer.

Atlanta is verdeeld in 242 officieel gedefinieerde buurten. De stad bestaat uit drie grote hooggraafgebieden, die een noord-zuidas langs Peachtree vormen: In het centrum, Midtown en Buckhead. Omringend in deze gebieden met hoge dichtheid zijn slappe buurten met lage dichtheid, waarvan de meeste worden gedomineerd door eengezinswoningen.

Het centrum van Atlanta bevat de meeste kantoorruimte in het metrogebied, waarvan een groot deel door overheidsinstellingen wordt bezet. De stad is de thuishaven van de sportvelden van de stad en een groot aantal toeristische attracties. Midtown Atlanta is het op één na grootste zakendistrict van de stad, dat de kantoren van veel advocatenkantoren in de regio omvat. De stad staat bekend om haar kunstinstituten, culturele attracties, instellingen voor hoger onderwijs en dichte vorm. Buckhead, het stadswijk van de stad in de stad, is 8 mijl (13 km) ten noorden van Downtown en het op twee na grootste zakendistrict van de stad. Het district wordt gekenmerkt door een verstedelijkte kern langs de Peachtree Road, omgeven door voorstedelijke eengezinswijken tussen bossen en rolheuvels.

Craftsman bungalows in Inman Park

Beath-Dickey House (1890) in de buurt van Inman Park, 2018

Het omringende Atlanta's drie hooggelegen wijken zijn de wijken met een lage en middelmatige dichtheid in de stad, waar de ambachtsman bungalow, een eengezinswoning, de overhand heeft. Het oosten wordt gekenmerkt door historische voorsteden van de streetauto, die vanaf de jaren '90 tot '30 zijn gebouwd als paradijzen voor de hogere middenklasse. Deze wijken, waarvan er vele hun eigen dorpen bevatten die omringd zijn door beschadende, architectonisch verschillende woonstraten, omvatten het Victoriaans Inman Park, Bohemian East Atlanta en de eclectische Old Fourth Ward. Aan de westkant en langs de BeltLine aan de oostkant zijn voormalige opslagplaatsen en fabrieken omgevormd tot huizen, winkelruimten en kunstgalerijen, waardoor de eenzijdige gebieden zoals West Midtown worden omgevormd tot modelwijken voor slimme groei, historisch herstel en infill bouw.

In het zuidwesten van Atlanta zijn buurten die dichter bij het centrum liggen ontstaan als voorsteden van streetcar, met inbegrip van het historische West End, terwijl de wijken die verder van het centrum liggen een voorstedelijke indeling in de voorstad na de oorlog behouden. Deze omvatten Collier Heights en Cascade Heights, waar een groot deel van de rijke Afrikaans-Amerikaanse bevolking van de stad woont. Noordwest-Atlanta omvat de gebieden van de stad ten westen van Marietta Boulevard en ten noorden van Martin Luther King Jr. Drive, met inbegrip van de wijken ver van het centrum, zoals Riverside, Bolton en Whittier Mill. Dit laatste is een van de aangewezen Landmark Historical Buren van Atlanta. Vine City, hoewel het technisch noordwesten van de stad is, ligt in het centrum van de stad en is onlangs het doelwit geweest van communautaire stimuleringsprogramma's en initiatieven voor economische ontwikkeling.

De herenvorming van de wijken van de stad is een van de meer omstreden en transformerende krachten die de hedendaagse Atlanta vormgeven. De zuivering van Atlanta is ontstaan in de jaren zeventig, nadat veel wijken van Atlanta waren afgenomen en het stadsverval dat andere grote Amerikaanse steden in het midden van de 20e eeuw heeft getroffen. Toen de oppositie in de buurt er in 1975 in geslaagd was twee snelwegen te verhinderen door de oostkant van de stad, werd het gebied het startpunt voor Atlanta's verrijking. Nadat Atlanta in 1990 de Olympische Spelen kreeg toegewezen, breidde de opvoeding zich uit naar andere delen van de stad, gestimuleerd door verbeteringen in de infrastructuur ter voorbereiding van de Spelen. Nieuwe ontwikkelingen na 2000 zijn ondersteund door de ruiming van de openbare woningbouw in de stad Atlanta door de huisvestingsautoriteit. Zoals hierboven vermeld, maakte het de ontwikkeling van deze terreinen mogelijk voor gemengde woningen, waardoor ontwikkelaars een aanzienlijk deel moesten reserveren voor betaalbare wooneenheden. Het heeft ook voorzien in de toekenning van bewijzen aan andere voormalige ingezetenen voor het verkrijgen van woningen in andere gebieden. De bouw van het Beltline heeft nieuwe en daarmee samenhangende ontwikkelingen op zijn weg gestimuleerd.

Klimaat

Het Piemonte-park van Atlanta met sneeuwval in de winter

Volgens de Köppen-classificatie heeft Atlanta een vochtig subtropisch klimaat (Cfa) met vier verschillende seizoenen en een genereuze neerslag gedurende het hele jaar, die kenmerkend is voor het Zuiden van de Upland; de stad ligt in USDA Plant Hardiness Zone 8a, met de noordelijke en westelijke buitenwijken die overgaan op 7b. De zomers zijn warm en vochtig, met temperaturen die enigszins gematigd zijn door de hoogte van de stad. Winters zijn koel, maar variabel, soms zelfs in kleine hoeveelheden, soms gevoelig voor sneeuwstormen, in tegenstelling tot de centrale en zuidelijke delen van de staat. Warmte lucht uit de Golf van Mexico kan lentachtige hoogten opleveren, terwijl sterke Arctische luchtmassa's een laag in de tienen °F (-7 tot -12 °C) kunnen duwen.

Het gemiddelde van juli is 80,2 °F (26,8 °C), met hoge temperaturen van gemiddeld 44 dagen per jaar tot 90 °F (32 °C), hoewel de meetwaarden van 100 °F (38 °C) de meeste jaren niet worden gezien. Het gemiddelde van januari is 43,5 °F (6,4 °C), waarbij de temperaturen in de voorsteden iets koeler zijn, grotendeels als gevolg van het effect van de stadswarmte-eiland. Verliezen bij of onder het vriespunt kunnen 40 nachten per jaar worden verwacht, maar het laatste optreden van temperaturen onder 10 °F (-12 °C) is 6 januari 2014. De extreme waarden variëren van -9 °F (-23 °C) op 13 februari 1899 tot 106 °F (41 °C) op 30 juni 2012. Gemiddelde dauwpunten in de zomer variëren van 63,7 °F (17,6 °C) in juni tot 67,8 °F (19,9 °C) in juli.

Typisch voor het zuidoosten van de V.S., ontvangt Atlanta overvloedige neerslag die gelijkmatig over het jaar wordt verdeeld, hoewel de lente en de vroege herfst duidelijk droogtrommel zijn. De gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt 1.260 mm (49,7 inch), terwijl de sneeuwval doorgaans licht is met een normale sneeuwval van 7,4 cm (2,9 inch) per winter. De zwaarste sneeuwval vond plaats op 23 januari 1940, met ongeveer 25 cm sneeuw. IJzeren stormen veroorzaken echter meestal meer problemen dan sneeuwval, de ernstigste die zich voordoet op 7 januari 1973. Tornado's zijn zeldzaam in de stad zelf, maar de F2-tornado van 14 maart 2008 beschadigde prominente structuren in het centrum van Atlanta.

De US Census uit 2010 berichtte dat Atlanta een bevolking van 420.003 had. De bevolkingsdichtheid bedroeg 3,154 per vierkante mijl (1232/km2). De raciale samenstelling en populatie van Atlanta waren 54,0% zwart of Afrikaans-Amerikaans, 38,4% wit, 3,1% Aziatisch en 0,2% Indiaans. De bevolking van de stad bestond voor 2,2% uit mensen van een ander ras, terwijl die van twee of meer rassen 2,0% uitmaken. Ieder ras heeft 5,2% van de bevolking van de stad aan paniek blootgesteld. Het gemiddelde inkomen van een huishouden in de stad was $45.171. Het inkomen per hoofd van de bevolking voor de stad bedroeg 35.453 dollar. 22,6% van de bevolking leefde onder de armoedegrens.

Kaart van raciale distributie in Atlanta, 2010 US Census. Elke stip is 25 mensen: Wit, zwart, Aziatisch, ispanisch of ander (geel)

In de jaren 20 begon de zwarte bevolking te groeien in zuidelijke steden zoals Atlanta, Birmingham, Houston en Memphis. In de volkstelling van 2010 werd Atlanta opgenomen als de op drie na grootste zwarte stad van het land. De New Great Migration bracht een opkomst van Afrikaanse Amerikanen uit Californië en het noorden naar het Atlanta-gebied. Het is al lang bekend als een centrum van Afrikaans-Amerikaanse politieke macht, onderwijs, economische welvaart en cultuur, vaak een zwarte mekka genoemd. Sommige Afrikaans-Amerikaanse bewoners uit de middelbare en hogere klasse in Atlanta volgden een instroom van blanken naar nieuwere huisvesting en openbare scholen in de voorsteden van de 21ste eeuw. Van 2000 tot 2010 nam de zwarte bevolking van de stad met 31.678 mensen af, van 61,4% van de bevolking van de stad in 2000 tot 54,0% in 2010, toen de totale bevolking groeide en de migranten uit andere gebieden toenamen.

Tegelijkertijd is de witte populatie in Atlanta toegenomen. Tussen 2000 en 2010 groeide het aandeel blanken in de bevolking van de stad sneller dan in een andere Amerikaanse stad. In dat decennium groeide de blanke bevolking van Atlanta van 31% tot 38% van de bevolking van de stad, een absolute toename van 22.753 mensen, meer dan de drievoudige toename die plaatsvond tussen 1990 en 2000.

Vroege immigranten in Atlanta waren vooral joden en Grieken. Sinds 1970 heeft de Japanse immigrantenbevolking, met name de Mexicanen, de snelste groei doorgemaakt, met name in de provincies Gwinnett, Cobb en DeKalb. Sinds 2010 is het Atlanta-gebied sterk gegroeid met immigranten uit India, China, Zuid-Korea en Jamaica. Andere belangrijke landen zijn Vietnam, Eritrea, Nigeria, de Arabische Golf, Oekraïne en Polen. Binnen een paar decennia, en in overeenstemming met de nationale trends, waren immigranten uit Engeland, Ierland en het Duitstalige Midden-Europa niet langer de meerderheid van de in het buitenland geboren Atlanta bevolking. Onder de Italianen van de stad bevonden zich ook immigranten uit Noord-Italië, van wie velen al sinds de jaren negentig in Atlanta waren; meer recente aankomsten uit Zuid-Italië; en Sephardische joden uit het eiland Rhodos, dat Italië in 1912 uit Turkije in beslag had genomen.

Van de totale bevolking van vijf jaar en ouder sprak 83,3% alleen Engels thuis, terwijl 8,8% Spaans sprak, 3,9% een andere Indo-Europese taal en 2,8% een Aziatische taal. 7,3% van de Atlantanen is in het buitenland geboren (86% in de VS). Atlanta's dialect is traditioneel een variatie van Zuid-Amerikaans Engels. De rivier de Chattahoochee vormt een grens tussen de kustdialecten in Zuid- en Zuid-Appalachian. Vanwege de ontwikkeling van het hoofdkantoor in de regio, waar migranten uit andere delen van het land worden aangetrokken, concludeerde het tijdschrift van Atlanta in 2003 dat Atlanta een belangrijke "de-Southernized" was geworden. Een zuidelijk accent werd in sommige omstandigheden als een handicap beschouwd. In het algemeen zijn de zuidelijke accenten minder gangbaar onder inwoners van de stad en binnensteden en onder jongeren; zij komen vaker voor in de buitenwijken en bij ouderen . Tegelijkertijd spreken sommige inwoners van de stad in Zuidelijke varianten van Afrikaans-Amerikaans Engels.

Religie in Atlanta, die historisch gezien vooral het protestante christendom is, omvat tegenwoordig vele geloofsovertuigingen, als gevolg van de toenemende internationale bevolking van de stad en het metrogebied. Ongeveer 63% van de inwoners beschouwt het als een soort protestantse kerk, maar de katholieke kerk is de afgelopen decennia in aantal en invloed toegenomen als gevolg van nieuwe migranten naar de regio. Metro Atlanta heeft ook talrijke etnische of nationale christelijke congregaties, waaronder Koreaanse en Indiase kerken. De grotere niet-christelijke godsdiensten zijn het jodendom, de islam en het hindoes. Over het geheel genomen zijn er meer dan 1000 plaatsen van eredienst in Atlanta.

LGBT Community

Atlanta heeft een van de hoogste LGBT-populaties per hoofd van de bevolking in de VS. Volgens een onderzoek van het Williams-instituut stond Atlanta op de derde plaats van de grote Amerikaanse steden, achter San Francisco en iets achter Seattle, waarbij 12,8% van de totale bevolking van de stad lesbisch, homoseksueel, biseksueel of transseksueel is. De Midtown- en Cheshire Bridge-gebieden zijn historisch gezien het epicentrum van de LGBT-cultuur in Atlanta. Atlanta vormde de reputatie een plaats van verdraagzaamheid te zijn, nadat voormalig burgemeester Ivan Allen Jr het "de stad te druk om te haten" noemde in de jaren zestig.

Het Coca-Cola wereldhoofdkwartier

Met een bbp van 385 miljard dollar is de economie van het metropolitane gebied Atlanta de tiende van het land en een van de twintig grootste ter wereld. Bedrijfsactiviteiten spelen een belangrijke rol in de Atlanta-economie, aangezien de stad beweert dat het land op twee na de grootste concentratie van Fortune 500-bedrijven heeft. Het huisvest ook het wereldwijde hoofdkwartier van bedrijven zoals het Coca-Cola-bedrijf, het thuisdepot, Delta Air Lines, AT&T-mobiliteit, Chick-fil-A en UPS. Meer dan 75% van de Fortune 1000-bedrijven zijn actief in de metro van de stad, en de regio heeft vestigingen van meer dan 1250 multinationale ondernemingen. Veel bedrijven worden door de opgeleide werknemers naar de stad getrokken. vanaf 2014 heeft 45 % van de volwassenen van 25 jaar of ouder die in de stad verblijven een universitaire opleiding van ten minste 4 jaar , vergeleken met het nationale gemiddelde van 28 % .

Atlanta is begonnen als een spoorstad en logistiek is tot op heden een belangrijk onderdeel van de economie van de stad. Atlanta fungeert als belangrijke spoorwegverbinding en bevat belangrijke classificatiewerven voor Norfolk Southern en CSX. Sinds de bouw in de jaren vijftig van de vorige eeuw was de internationale luchthaven Hartsfield-Jackson Atlanta een belangrijke motor voor de economische groei van de stad. Delta Air Lines, de grootste werkgever van de stad en de op twee na grootste van het metrogebied, exploiteert het grootste luchtvaartknooppunt ter wereld in Hartsfield-Jackson, en het heeft geholpen om het tot 's werelds drukste luchthaven te maken, zowel wat het passagiersverkeer als wat de exploitatie van vliegtuigen betreft. Deels door de luchthaven is Atlanta ook een centrum voor diplomatieke missies geweest; sinds 2017 telt de stad 26 consulaten-generaal, de op zeven na hoogste concentratie diplomatieke missies in de VS.

Omroep is ook een belangrijk aspect van de Atlanta-economie. In de jaren '80 richtte media mogul Ted Turner het Netwerk van het Nieuws van de Kabel (CNN) en het Turner Broadcasting Systeem (TBS) in de stad op. Rond dezelfde tijd bracht Cox Enterprises, nu de op twee na grootste kabeltelevisiedienst van het land en de uitgever van meer dan een dozijn Amerikaanse kranten, zijn hoofdkwartier naar de stad. Het weerkanaal is ook net buiten de stad in het district van de voorstad Cobb gevestigd.

De CNN-nieuwszaal

De informatietechnologie (IT) is een steeds belangrijker onderdeel geworden van de economische productie van Atlanta, waardoor de stad de bijnaam "Silicon peach" verkrijgt. Vanaf 2013 bevat Atlanta de op vier na grootste concentratie van IT-banen in de VS, met een cijfer van 85.000+. De stad is ook de op zes na snelst groeiende IT-sector, met een groei van de werkgelegenheid van 4,8% in 2012 en een groei van 3 jaar in de buurt van 9%, of 16.000 banen. Bedrijven worden aangetrokken tot de lagere kosten van Atlanta en het geschoolde personeel.

Onlangs was Atlanta het centrum voor film- en televisieproductie, grotendeels dankzij de Georgia Entertainment Industry Investment Act, die gekwalificeerde producties een overdraagbaar inkomstenbelastingkrediet toekent van 20% van alle staatskosten voor film- en televisieinvesteringen van 500.000 dollar of meer. Enkele film- en televisieproductiefaciliteiten in Atlanta zijn Turner Studios, Pinewood Studios (Pinewood Atlanta), Tyler Perry Studios, Williams Street Productions en de soundstage EUE/Screen Gems. De film- en televisieproductie injecteerde in 2017 $9,5 mrd in de Georgische economie, waarbij Atlanta de meeste projecten leverde. Atlanta is uitgegroeid tot de meest populaire bestemming voor filmproductie in de Verenigde Staten en een van de tien populairste bestemmingen ter wereld.

Vergeleken met andere Amerikaanse steden was de economie van Atlanta in het verleden onevenredig getroffen door de financiële crisis van 2008 en de daaropvolgende recessie, waarbij de economie van de stad in een rapport van september 2014 een rangorde van 68 van de 100 Amerikaanse steden verwierf als gevolg van een verhoogd werkloosheidscijfer, een dalend reële inkomensniveau en een depressieve woningmarkt. Van 2010 tot 2011 is de werkgelegenheid in Atlanta met 0,9% teruggelopen en is de inkomensgroei op 0,4% geraamd. Hoewel de werkloosheid eind 2014 tot 7% was gedaald, was deze nog steeds hoger dan het nationale werkloosheidspercentage van 5,8% op de woningmarkt van Atlanta, waarbij de huizenprijzen in januari 2012 met 2,1% zijn gedaald, en het niveau sinds 1996 niet is bereikt. Vergeleken met een jaar eerder daalde de gemiddelde thuisprijs in Atlanta tot 17,3% in februari 2012, wat de grootste jaarlijkse daling in de geschiedenis van de index werd voor een Amerikaanse of mondiale stad. De daling van de huizenprijzen heeft sommige economen ertoe aangezet Atlanta te beschouwen als de slechtste woningmarkt in het land op het hoogtepunt van de depressie. Toch is de vastgoedmarkt van de stad sinds 2012 opnieuw opgelaaid, waardoor de mediane binnenlandse waarde en de huurgroei in 2018 aanzienlijk hoger lagen dan het nationale gemiddelde, dankzij een snel groeiende regionale economie.

Het Museum of Design Atlanta (MODA)

Atlanta wordt genoteerd vanwege het gebrek aan Zuidelijke cultuur. Dit is te wijten aan een grote populatie migranten uit andere delen van de VS, naast veel recente immigranten naar de VS, die het metropolitane gebied tot hun thuisland hebben gemaakt en Atlanta hebben opgericht als het culturele en economische centrum van een steeds meer multicultureel metropolitaans gebied. Hoewel de traditionele Zuidelijke cultuur deel uitmaakt van de culturele structuur van Atlanta, is zij meestal een voetnoot bij een van de meest kosmopolitische steden van het land. Deze unieke culturele combinatie onthult zichzelf in de kunsten wijk Midtown, de eigenaardige wijken aan de oostkant van de stad, en de multi-etnische enclaves langs Buford Highway.

Kunst en theater

Atlanta is een van de weinige steden in de Verenigde Staten met vaste, professionele en ingezeten bedrijven in alle belangrijke podiumkunsten: opera (Atlanta Opera), ballet (Atlanta Ballet), orkestmuziek (Atlanta Symphony Orchestra) en theater (het Alliance Theater). Atlanta trekt veel toeristische Broadway-acties aan, concerten, shows en tentoonstellingen die allerlei belangen dienen. Atlanta's podiumkunsten district is geconcentreerd in Midtown Atlanta in het Woodruff Arts Center, waar het Atlanta Symphony Orchestra en het Alliance Theater zijn ondergebracht. De stad organiseert regelmatig rondreizen van Broadway, vooral in het Fox-theater, een historische mijlpaal onder de grootst groeiende theaters.

Als nationaal centrum voor kunst is Atlanta het centrum van belangrijke kunstmusea en instellingen. Het beroemde High Museum of Art is waarschijnlijk het toonaangevende kunstmuseum in het Zuiden. Het Museum of Design Atlanta (MODA) en het SCAD FASH Museum of Fashion + Film zijn de enige musea in het zuidoosten. Tot de moderne kunstmusea behoren het Atlanta Contemmodern Art Center en het Museum voor hedendaagse kunst van Georgië. Instellingen voor hoger onderwijs dragen bij aan de kunstscène van Atlanta, waarbij de campus Atlanta van het Savannah College of Art en Design de kunstgemeenschap van de stad voorzien van een constante stroom curatoren, en het Michael C. Carlos Museum van de Universiteit van Emory met de grootste verzameling oude kunst in het zuidoosten. In het nabijgelegen Athene is het Georgia Museum of Art dat verbonden is met de Universiteit van Georgië en zowel een academisch museum als het officiële kunstmuseum van de staat Georgië is.

Atlanta is de afgelopen jaren een van de beste steden voor straatkunst van de VS geworden. Het is de thuisbasis van Living Walls, een jaarlijkse straatkunstconferentie en het Outerspace Project, een jaarlijkse serie evenementen waarin kunst uit het openbaar, live muziek, design, actiessport en cultuur worden samengevoegd. Voorbeelden van straatkunst in Atlanta zijn te vinden op de Atlanta Street Art Map.

Muziek

Het stadium van het Leerakel tijdens een levende prestaties door band STS9

Atlanta heeft op verschillende plaatsen in de geschiedenis van de stad een belangrijke of bijdragende rol gespeeld bij de ontwikkeling van verschillende genres van Amerikaanse muziek. Vanaf de jaren 20 kwam Atlanta op als centrum voor landmuziek, dat door migranten uit Appalachia naar de stad werd gebracht. Tijdens de jaren '60 van de naoorlogse cultuur organiseerde Atlanta het internationale Pop Festival van Atlanta, waarbij het festival van 1969 meer dan een maand voor Woodstock plaatsvond en veel van dezelfde bendes voorzag. De stad was ook een centrum voor zuidelijk gesteente in de jaren zeventig: Het hit 'Hot' Lanta van de Allman Brothers Band is een ode aan de stad, terwijl Lynyrd Skynyrd's beroemde live renditie van 'Free Bird' in 1976 werd opgenomen in het Fox Theater, met loodszanger Ronnie Van Zant die de band leidde om 'het mooi te spelen voor Atlanta'. In de jaren '80 had Atlanta een actieve punk rock scène gecentreerd op twee van de muzieksites van de stad, 688 Club en de Metroplex, en Atlanta speelde beroemde gastheer van de eerste Amerikaanse show van de Sex Pistols, die werd uitgevoerd in de Great SoutheEast Music Hall. In de jaren '90 zag de stad grote mainstream-acties produceren voor veel verschillende muziekgenres. Landmuziekkunstenaar Travis Tritt en R&B-sensaties Xscape, TLC, Usher en Toni Braxton waren slechts enkele van de muzikanten die Atlanta thuisnamen. De stad heeft ook de Atlanta hip hop geboren, een subgenre dat relevant en succesvol werd met de introductie van de inheemse Atlantans, bekend als Outkast, samen met andere artiesten uit de Dungeon Family, zoals Organized Noize and Goodie Mob. het was echter pas in de jaren 2000 dat Atlanta "van de marge naar het zwaartepunt van de hiphop verhuisde met een ander subgenre, genaamd Crunk, dat deel uitmaakte van een grotere verschuiving in hiphop-innovatie naar het zuiden en oosten". Ook in de jaren 2000 werd Atlanta door het in Brooklyn gevestigde Vice magazine erkend voor zijn indie rock scene, die draait om de verschillende live muzieksites die zich aan de alternatieve oostkant van de stad bevinden. Om verdere lokale ontwikkeling te bevorderen, verstrekt de overheid gekwalificeerde bedrijven en producties een 15% overdraagbaar inkomstenbelastingkrediet voor in-state kosten van muziekinvesteringen. Trap-muziek werd populair in Atlanta en is sindsdien een centrum geworden voor populaire valartiesten en -producenten vanwege het succes van T.I., Young Jeezy, 21 Savage, Gucci Mane, Future, Migos, Lil Yachty, 2 Chainz, Playboi Carti en Young Thug.

Film en televisie

Atlanta is de nationale leider op het gebied van film- en televisieproductie en een toonaangevende wereldleider op het gebied van film en televisie, en speelt een belangrijke rol in de amusementsindustrie. Atlanta wordt beschouwd als een hub voor filmmakers van kleur en biedt de huisvesting van Tyler Perry Studios (eerste grote studio in Afrikaanse en Amerikaanse eigendom) en Areu Bros. Studios (eerste grote studio in Latino-Amerikaans bezit). Atlanta verdubbelt andere delen van de wereld en fictieve nederzettingen in blockbusterproducties, waaronder de nieuwere titels van The Fast en de Furious franchise en Marvel zoals Ant-Man (2015), Kapitein America: Burgeroorlog (2016), Zwarte Panther en Avengers: Infinity War (beide 2018). Aan de andere kant Gone With the Wind (1939), Smokey and the Bandit (1977), Sharkey's Machine (1981), The Slugger's Wife (1985), Driving Miss Daisy (1) (989), ATL (2006) en Baby Driver (2017) behoren tot een aantal opmerkelijke voorbeelden van films die in Atlanta zijn geplaatst. De stad biedt ook de achtergrond voor shows zoals Ozark, Watchmen, The Walking Dead, Stranger Dingen, Love is Blind, Star, Dolly Parton's Heartstrings, The Outsider, The Vampire Diaries and Atlanta, naast een groot aantal animatie en reality-tv-programma's.

Festivals

Atlanta heeft meer festivals dan welke stad dan ook in het zuidoosten van de Verenigde Staten.

Een aantal opmerkelijke festivals in Atlanta zijn onder andere het muziekfestival van Shaky Knees, Dragon Con, de Peachtree Road Race, Music Midtown, het filmfestival van Atlanta, het nationaal filmfestival van de Zwarte Kunst, het festival van de Peachtree van het Festival, de Atlanta Pride, de festivals in de buurt in Inman Park, Atkins Park, Virginia-Highland (Summerfest) en de Little Five Points Honden. alloween festival .

Toerisme

Martin Luther King Jr.'s kindertehuis

De wereld van Coca-Cola

Vanaf 2010 is Atlanta de op zeven na meest bezochte stad in de Verenigde Staten, met meer dan 35 miljoen bezoekers per jaar. Hoewel de populairste attractie onder bezoekers van Atlanta het Georgia Aquarium is, 's werelds grootste binnenaquarium ter wereld, wordt de toeristische industrie van Atlanta voornamelijk gedreven door de historische musea en de attracties in de openlucht. Atlanta bevat een opmerkelijk aantal historische musea en sites, waaronder het Nationaal Historisch Park Martin Luther King Jr., dat ook het bewaarde kindertehuis van Dr. Martin Luther King Jr. omvat, alsmede zijn definitieve rustplaats; het Atlanta Cyclorama & Civil War Museum, waar een enorm schilderij en diorama in de loop der tijd zijn ondergebracht, met een roterend centraal publiek, waarin de slag om Atlanta in de burgeroorlog wordt afgebeeld; de wereld van Coca-Cola, met de geschiedenis van het wereldberoemde merk frisdrank en zijn bekende reclame; het voetbalcollege van het college Fame, dat het universiteitsvoetbal en zijn atleten uiteert; het Nationaal Centrum voor de burgerrechten en de mensenrechten, dat de burgerrechtenbeweging onderzoekt en het verband onderzoekt met de hedendaagse mensenrechtenbewegingen in de wereld; het Carter Center en de Presidentiële Bibliotheek, waar de papieren van de Amerikaanse president Jimmy Carter zijn ondergebracht, en ander materiaal dat verband houdt met de regering Carter en het leven van de familie Carter; en het Margaret Mitchell House en Museum, waar Mitchell de best verkochte roman Gone met de Wind schreef.

Atlanta bevat een aantal externe attracties. De Botanische tuin Atlanta, grenzend aan het Piemonte Park, is het tehuis van de 180 meter lange Kenideda-kanopy Walk, een skywalk die bezoekers in staat stelt om een van de laatste stadsbossen van de stad te bezoeken vanaf 12 meter boven de grond. De Canopy Walk wordt in de Verenigde Staten beschouwd als de enige route op bladerniveau. Zoo Atlanta, in Grant Park, onderhoudt meer dan 1.300 dieren die meer dan 220 soorten vertegenwoordigen. De dierentuin is een van de weinige dierentuinen in de Verenigde Staten waar de grootste collecties van gorilla's en orang-oetans van het land wonen. Festivals die kunst en ambachten, film en muziek tentoonspreiden, waaronder het Atlanta Dogwood Festival, het Atlanta Film Festival en Music Midtown, zijn ook populair bij toeristen.

De toeristen worden geattendeerd op de culinaire scène van de stad, die bestaat uit een mix van stedelijke instellingen die nationale aandacht geven, etnische restaurants die uit alle hoeken van de wereld keuken serveren, en traditionele eetgelegenheden die gespecialiseerd zijn in zuidelijke diners. Sinds de 21ste eeuw is Atlanta een geraffineerde restaurantstad geworden. Veel restaurants die in de aangename wijken van de stad zijn geopend, hebben op nationaal niveau lof gekregen, waaronder Bocado, Bacchanalia en Miller Union in West Midtown, Empire State South in Midtown, en Two Urban Licks and Rathbun's aan de oostkant. In 2011 karakteriseerde de New York Times de Empire State South and Miller Union als een weerspiegeling van "een nieuw soort gesofisticeerde Zuidelijke gevoeligheid gericht op de boerderij maar ervaren in de stad". Bezoekers die de internationale Atlanta willen bemonsteren, zijn naar Buford Highway, de internationale corridor van de stad, en naar de voorstedelijke provincie Gwinnett. Daar hebben de bijna miljoen immigranten die Atlanta thuis maken verschillende authentieke etnische restaurants opgericht die vrijwel elke nationaliteit op de wereld vertegenwoordigen. Voor een traditioneel zuidelijk tarief is een van de beroemdste vestigingen van de stad The Varsity, een lange voedselketen met een lange levensduur en 's werelds grootste drive-in restaurant. Mary Mac's Tea Room en Paschal's zijn meer formele bestemmingen voor zuidelijk voedsel.

Truist Park

Sport is een belangrijk onderdeel van de cultuur van Atlanta. De stad is de thuisbasis van professionele franchises voor vier grote teamsporten: de Atlanta Braves of Major League Baseball, de Atlanta Hawks van de National Basketball Association, de Atlanta Falcons van de National Football League en de Atlanta United FC van Major League Soccer. Bovendien nemen veel universiteiten van de stad deel aan de collegiale sport. De stad organiseert ook regelmatig internationale, professionele en collegiale sportevenementen.

De Braves verhuisden naar Atlanta in 1966. Oorspronkelijk opgericht als de Boston Red Stockings in 1871, zijn ze de oudste professionele sportcompetitie in de Verenigde Staten die voortdurend actief is. De Braves wonnen de World Series in 1995, tijdens een ongekende reeks van 14 rechte, verdeelde kampioenschappen van 1991 tot 2005. Het team speelt op Truist Park, na verhuisd te zijn van Turner Field voor het seizoen 2017. Het nieuwe stadion ligt buiten de stadsgrenzen, die 10 mijl (16 km) ten noordwesten van het centrum liggen in het gebied Cumberland/Galleria in de provincie Cobb.

De Atlanta Falcons hebben in Atlanta gespeeld sinds hun oprichting in 1966. Het team speelt hun thuisspelletjes op het Mercedes Benz Stadium, nadat het in 2017 uit de Georgia Dome is verhuisd. De Falcons hebben in 1998 en 2016 tweemaal de titel van de divisie gewonnen (1980, 1998, 2004, 2010, 2012, 2016) en het NFC-kampioenschap. Ze hebben echter geen succes gehad bij beide Super Bowl-reizen, waardoor ze in 1999 verloren zijn gegaan aan de Denver Broncos in Super Bowl XXXIII en in 2017 aan de New England Patriots in Super Bowl LI. In 2019 organiseerde Atlanta ook kort een Alliance of American Football team, de Atlanta Legends, maar de liga werd opgeschort tijdens het eerste seizoen en het team vouwde.

De Atlanta Hawks werden in 1946 opgericht als de Tri-Cities Blackhawks, die speelden in Moline, Illinois. Ze verhuisden naar Atlanta in 1968 en speelden hun spelletjes in State Farm Arena. De stad is ook de thuisbasis van een franchise van de Women's National Basketball Association, de Atlanta Dream, die het stadion deelt met de Hawks.

Professionele voetbal wordt in zekere zin gespeeld in Atlanta sinds 1967. Atlanta's eerste professionele voetbalteam was de Atlanta-chefs van de oorspronkelijke Noord-Amerikaanse voetbalbond, die het NASL-kampioenschap van 1968 won en de Engelse first division club Manchester City F.C. versloeg. twee keer in internationale vriendschappen . In 1998 werden de Atlanta Silverbacks gevormd, die de nieuwe Noord-Amerikaanse voetbalbond speelden. Ze spelen nu als amateurclub in de National Premier Soccer League. In 2017 begon Atlanta United FC te spelen als de eerste professionele voetbalclub van Atlanta sinds de Chiefs. Ze hebben de MLS Cup 2018 gewonnen en de Portland Timbers 2-0 verslagen. De receptie van de ventilator is zeer positief geweest; het team heeft verschillende records van één spel en één seizoen gebroken voor zowel MLS als de Open Cup van de VS. Forbes schat dat de club de waardevolste club in Major League Soccer is.

In ijshockey heeft Atlanta twee nationale Hockey League-franchises gehad, die beide na het spelen in Atlanta minder dan 15 jaar zijn verplaatst. De Atlanta Flames begonnen te spelen in 1972, voordat ze in 1980 naar Calgary verhuisden. De Atlanta Thrashers begonnen in 1999 te spelen, voordat ze in 2011 naar Winnipeg verhuisden. De Atlanta Gladiators van het ECHL Play in Duluth, een voorstad ten noordoosten van de stad.

Verschillende andere, minder populaire sporten hebben ook professionele franchises in Atlanta. De Georgische zwerm concurreert in de Nationale Lacrosse Liga. Op 21 september 2018 kondigde de Grote Liga Rugby aan dat Atlanta een van de uitbreidingsteams was die zich bij de liga aansloten voor het seizoen 2020, Rugby ATL genaamd. Op 2 augustus 2018 werd aangekondigd dat Atlanta een eigen team van Overwatch League, Atlanta Reign, zou hebben.

Atlanta staat al lang bekend als de "hoofdstad" van het universitaire voetbal in Amerika. Atlanta is binnen een paar uur rijafstand van veel van de universiteiten die samen de Zuidoost-conferentie vormen, de meest winstgevende conferentie van het universiteitsvoetbal, en ontvangt jaarlijks het SEC-kampioenschap Game. Andere jaarlijkse voetbalevenementen voor het college zijn de Chick-fil-A Kickoff Game, de Celebration Bowl, de MEAC/SWAC Challenge en de Chick-fil-A Peach Bowl, een van de belangrijkste "Six Bowl"-spellen van het College Football en een voetbalwedstrijd voor het college. Atlanta was tevens gastheer van het nationaal kampioenschap voetbal 2018 voor het College Football Playoff.

Atlanta organiseert regelmatig allerlei sportevenementen. Het beroemdste was de Olympische ZomSpelen van 1996 voor de honderdjarige verjaardag van de Olympische Spelen. De stad heeft drie keer de superkom gehost: Super Bowl XXVIII in 1994, Super Bowl XXXIV in 2000 en Super Bowl LIII in 2019. Op professionele golf wordt het Tour-kampioenschap, de laatste PGA-rondwedstrijd van het seizoen, jaarlijks gespeeld in de East Lake Golf Club. In 2001 en 2011 organiseerde Atlanta het PGA-kampioenschap, een van de vier belangrijkste kampioenschappen in de professionele golf van mannen, in de Atlanta Athletic Club. In 2011 organiseerde Atlanta het jaarlijkse worstelverhaal van de professionele worstelaar WrestleMania. In voetbal heeft Atlanta talrijke internationale vriendschappen en CONCACAF Gold Cup-wedstrijden georganiseerd. De stad heeft vijf keer het laatste kampioenschap van vier mannen in het kader van de NCAA georganiseerd, het laatst in 2020.

Running is een populaire lokale sport, en de stad verklaart zich "Running City USA". De stad ontvangt jaarlijks op Onafhankelijkheidsdag de Peachtree Road Race, 's werelds grootste 10 km race. Atlanta is ook de grootste Thanksgiving-dag halve marathon van het land, die begint en eindigt bij het Georgia State Stadium. De Atlanta Marathon, die begint en eindigt in het Centennial Olympisch Park, routeert door veel van de historische mijlpalen van de stad, en de vlucht van 2020 zal samenvallen met de marathonproeven in de VS voor de Olympische Spelen van 2020.

fonteinen in het Centennial Olympisch Park

De 343 parken, natuurbehoud en tuinen van Atlanta bedekken 3.622 hectare (14,66 km²), wat slechts 5,6% van de totale oppervlakte van de stad vertegenwoordigt, vergeleken met het nationale gemiddelde van iets meer dan 10%. 64% van de Atlantanen leeft echter binnen een 10-minuten durende wandeling van een park, een percentage dat gelijk is aan het nationale gemiddelde. In 2013 meldde The Trust for Public Land dat van de parksystemen van de 50 dichtstbevolkte Amerikaanse steden het parksysteem van Atlanta een ranglijst van 31 heeft gekregen. Piemonte Park, in Midtown, is de meest iconische groene ruimte van Atlanta. Het park, dat de afgelopen jaren ingrijpend is gerenoveerd en uitgebreid, trekt bezoekers uit de hele regio aan en houdt het hele jaar door culturele evenementen voor. Andere opmerkelijke stadsparken zijn het Centennial Olympisch Park, een erfenis van de Olympische zomerspelen van 1996 die het middelpunt vormt van het toeristische district van de stad; Woodruff Park, dat de campus van de State University van Georgia verankert; Grant Park, woonplaats van Zoo Atlanta; Chastain Park, waar een amfitheater is ondergebracht dat wordt gebruikt voor live muziekconcerten; en het in aanbouw zijnde Westside Park in de Bellwood Quarry, het groene gebied en het reservoir van 280 hectare, dat in de jaren 2020 het grootste park van de stad werd, toen het volledig werd voltooid. In het gebied van het Nationaal Herstelgebied van de rivier de Chattahoochee, in de noordwestelijke hoek van de stad, wordt een traject van 48 mi (77 km) van de rivier behouden voor recreatiemogelijkheden voor het publiek.

Mozaïekbouw in de botanische tuin van Atlanta

De botanische tuin van Atlanta, die grenst aan het Piemonte Park, bevat formele tuinen, waaronder een Japanse tuin en een rozentuin, bosgebieden en een natuurreservaat dat ook binnenshuis plantsoenen uit tropische regenwouden en woestijnen omvat. De BeltLine, een voormalige spoorlijn die een lijn van 22 mi (35 km) rond de kern van Atlanta vormt, is omgevormd tot een reeks parken, verbonden door een spoor voor veelvuldig gebruik, waardoor de parkruimte van Atlanta met 40% is toegenomen.

Atlanta biedt mogelijkheden en middelen voor amateursport en recreatie. Golf en tennis zijn populair in Atlanta en de stad bevat zes openbare golfbanen en 182 tennisrechtbanken. Faciliteiten langs de rivier de Chattahoochee aan watersportliefhebbers, die de mogelijkheid bieden om te kajakken, kanoën, vissen, boeren of buizen. Het enige schaatspark van de stad, een 15.000 vierkante voet (1.400 m²) faciliteit die bowls, krullen en gladde walserende betonnen heuvels aanbiedt, bevindt zich in Historic Fourth Ward Park.

Atlanta City Hall

Atlanta wordt bestuurd door een burgemeester en de gemeente Atlanta. De gemeenteraad bestaat uit 15 vertegenwoordigers, één uit elk van de 12 districten van de stad en drie op grote posities. De burgemeester kan een veto uitspreken tegen een wetsvoorstel van de Raad, maar de raad kan het veto met een tweederde meerderheid overnemen. De burgemeester van Atlanta is Keisha Lance Bottoms, een democraat die gekozen is voor een onpartijdige stemming en wiens eerste ambtstermijn op 2 januari 2018 begon. Elke burgemeester die sinds 1973 gekozen is, is zwart. In 2001 werd Shirley Franklin de eerste vrouw die tot burgemeester van Atlanta werd gekozen, en de eerste Afrikaans-Amerikaanse vrouw die als burgemeester van een grote Zuidelijke stad fungeerde. De Atlanta-stadspolitiek heeft tijdens het bestuur van burgemeester Bill Campbell in de jaren negentig van de vorige eeuw een beruchte reputatie op het gebied van corruptie opgelopen, die in 2006 door een federale jury werd veroordeeld op drie punten van belastingontduiking in verband met het winnen van kansspelen tijdens reizen die hij nam met aannemers uit de stad.

Als hoofdstad van de staat is Atlanta de locatie van het grootste deel van de Georgische regering. Het Georgisch Staatshoofdgebouw, gelegen in het centrum, heeft de kantoren van de gouverneur, de luitenant-gouverneur en de staatssecretaris, alsmede de Algemene Vergadering. De directie van de gouverneur bevindt zich in een woonwijk van Buckhead. Atlanta fungeert als regionaal centrum voor veel armen van de federale bureaucratie, waaronder de Federal Reserve Bank of Atlanta en de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). De stad Atlanta heeft de CDC met ingang van 1 januari 2018 op haar grondgebied geplaatst. Atlanta speelt ook een belangrijke rol in het federale rechtssysteem, dat bestaat uit het Amerikaanse Hof van Beroep voor de Elfde Circuit en de Amerikaanse districtsrechtbank voor het noordelijke district van Georgië.

Historisch gezien is Atlanta een bolwerk voor de Democratische Partij. Hoewel gemeenteraadsverkiezingen officieel onpartijdig zijn, zijn bijna alle gekozen ambtenaren van de stad geregistreerd als Democraten. De stad is verdeeld over 14 deelstaatdistricten en vier staatssenaatdistricten, allemaal in handen van Democraten. Op federaal niveau is Atlanta verdeeld over twee districten van het congres. Het grootste deel van de stad ligt in het 5e district, dat voorheen werd vertegenwoordigd door Democraat John Lewis en nu vacant is. Een klein deel in het noorden ligt in het elfde district, vertegenwoordigd door de Republikein Barry Loudermilk.

De stad wordt bediend door de politie van Atlanta, die tussen 2001 en 2009 2000 agenten telt en toezicht houdt op een daling van de criminaliteit in de stad met 40%. Met name het aantal moorden daalde met 57%, het aantal verkrachtingen met 72% en het aantal geweldsdelicten met 55%. De misdaad is in het hele land gedaald, maar de verbetering van Atlanta is meer dan tweemaal zo hoog als in het nationale tempo. Forbes rangschikte Atlanta echter als de zesde gevaarlijkste stad in de Verenigde Staten in 2012. Verergerde aanvallen, inbraken en overvallen waren vanaf 2014 gedaald. Mexicaanse drugskartels bloeien op in Atlanta. In Atlanta zijn 145 bendes actief.

De afdeling Brandbeveiliging van Atlanta biedt de stad vanaf haar 35 brandweerposten medische spoeddiensten voor eerste hulp. In 2017 reageerde AFRD op meer dan 100.000 oproepen tot het verlenen van diensten over een dekkingsgebied van 135,7 vierkante mijl (351,5 vierkante kilometer). De afdeling beschermt ook Hartsfield-Jackson met vijf brandweerstations op het terrein; meer dan 1 miljoen passagiers uit meer dan 100 verschillende landen . Het departement beschermt meer dan 3000 hoogbouw, 23 mijl (37 kilometer) van het snelle spoorwegsysteem en 60 mijl (97 kilometer) van de snelweg.

De ambulancediensten voor inwoners van de stad worden verzorgd door Grady EMS (het district Fulton) in een ziekenhuis en American Medical Response (het district DeKalb).

Atlanta verklaarde in januari 2017 dat de stad een "gaststad" was en "open zal blijven en iedereen zal verwelkomen". Atlanta beschouwt zichzelf echter niet als een "toevluchtsoord". Atlanta Mayor Keisha Lance Bottoms zei: "Onze stad steunt ICE niet. We hebben geen relatie met de US Marshal. We hebben ons detentiecentrum gesloten voor ICE-gevangenen en we zouden geen mensen opnemen die zich schuldig maken aan een schending van het immigratiebeleid."

Tertiair onderwijs

Door meer dan 15 hogescholen en universiteiten in Atlanta wordt het beschouwd als een van de grootste centra van het land voor hoger onderwijs.

Tech Tower op de Georgia Tech-campus

Het Georgia Institute of Technology is een prominente openbare onderzoekuniversiteit in Midtown. Het biedt zeer gerangschikte academische programma's in techniek, ontwerp, industrieel beheer, de wetenschappen, en architectuur.

Een van de ingangen tot de Universiteit van Georgië

De Universiteit van Georgië, gecharterd in 1785, is een van de hoogste openbare onderzoekuniversiteiten in het land met de hoogste onderzoeksactiviteit en is ongeveer een uur verderop in Athene gevestigd; het Atlanta Center van het Terry College of Business bevindt zich echter in het Buckhead-gebied van Atlanta en de universiteit heeft een metropolitaan Atlanta Gwinnett Campus die 60.000 vierkante voet van de Intellicenter bezet.

Rechtsgebouw van de Georgia State University

Georgia State University is een belangrijke openbare onderzoekuniversiteit in het centrum van Atlanta; het is de grootste van de 29 openbare hogescholen en universiteiten van het Georgisch Universitair Systeem en draagt in belangrijke mate bij tot de revitalisering van het centrale zakendistrict van de stad.

Charles and Peggy Evans Anatomy Building, Emory University School of Medicine

Atlanta is de thuisbasis van nationaal bekende particuliere hogescholen en universiteiten, met name de Emory University, een toonaangevende liberale kunsten en onderzoeksinstelling die Emory Healthcare exploiteert, het grootste stelsel van gezondheidszorg in Georgië. De stad Atlanta heeft Emory met ingang van 1 januari 2018 in de bijlage bij haar grondgebied opgenomen.

Het Atlanta University Center bevindt zich ook in de stad; het is het grootste aaneengesloten consortium van historisch zwarte colleges in het land, bestaande uit Spelman College, Clark Atlanta University, Morehouse College en Morehouse School of Medicine. Atlanta bevat een campus van het Savannah College of Art and Design, een particuliere universiteit voor kunst en design die een belangrijke factor is gebleken voor de recente groei van Atlanta's visuele kunstgemeenschap. Atlanta en nabijgelegen Athene hebben ook een Amerikaanse orde van advocaten: Atlanta's John Marshall Law School, Emory University School of Law, Georgia State University College of Law en University of Georgia School of Law.

De regionale raad voor het hoger onderwijs van Atlanta (ARCHE) is gewijd aan de versterking van de synergie tussen 19 openbare en particuliere hogescholen en universiteiten in de regio Atlanta. Deelname aan de Atlanta-regio-colleges en -universiteiten aan gezamenlijke universitaire programma's, cross-registration, bibliotheekdiensten en culturele evenementen.

Basisonderwijs en voortgezet onderwijs

Vijfenvijftigduizend studenten zijn ingeschreven op 106 scholen in Atlanta Public Schools (APS), waarvan sommige als charterscholen worden beheerd. Atlanta wordt bediend door vele particuliere scholen, waaronder, zonder enige beperking, Atlanta Jewish Academy, Atlanta International School, The Westminster Schools, Pace Academy, The Lovett School, The Paideia School, de Heilige Innocents' Episcopal School en rooms-katholieke parochiale scholen, beheerd door de archdiocese van Atlanta.

In 2018 heeft de stad Atlanta een deel van de provincie DeKalb geannexeerd dat de centra voor ziektebestrijding en de Universiteit van Emory bevatte; dit deel zal tot 2024 worden toegewezen aan het district DeKalb, wanneer het zal overstappen op APS. In 2017 bedroeg het aantal kinderen dat op het bijgevoegde grondgebied woonde en die naar openbare scholen gingen negen.

De primaire netwerkaangesloten televisiestations in Atlanta zijn WXIA-TV 11 (NBC), WGCL-TV 46 (CBS), WSB-TV 2 (ABC), en WAGA-TV 5 (Fox). Andere belangrijke commerciële zenders zijn WPXA-TV 14 (Ion), WPCH-TV 17 (Ind.), WUVG-TV 34 (Univision), WUPA 69 (CW) en WATL 36 (MyNetworkTV). WPXA-TV, WUVG-TV, WAGA-TV en WUPA zijn netwerk O&O's. Het metropolitane gebied Atlanta wordt bediend door twee openbare televisiestations (beide PBS-lidstations) en twee openbare radiostations. WGTV 8 is het kernstation van het staatsbrede Georgische Openbare Televisienetwerk, terwijl WPBA eigendom is van Atlanta Openbare Scholen. Georgia Public Radio wordt gefinancierd door luisteraars en bestaat uit één NPR-lidstation, WABE, een klassiek muziekstation dat wordt beheerd door Atlanta Public Schools. De tweede publieke radiozender, met geld van listerner, is WCLK, een muziekstation in jazz dat eigendom is van en geëxploiteerd wordt door Clark Atlanta University.

Atlanta wordt bediend door de Atlanta Journal-Constitution, de enige grote krant in het dagblad met een ruime verspreiding. De Atlanta Journal-Grondwet is het resultaat van een fusie in 1950 tussen het Atlanta Journal en de Atlanta-grondwet, waarbij het personeelsbeleid in 1982 werd geconsolideerd en de Grondwet 's ochtends en 's middags in 2001 werd opgeheven. Andere wekelijkse kranten zijn Creative Loafing, een weekblad met 80.000 pagina's. Atlanta magazine is een bekroond, maandelijks tijdschrift van algemeen belang, dat in Atlanta is gevestigd en er in het bezit van is.

De Metropolitan Atlanta Rapid Transit Authority dient de stad.

Concursus A op de internationale luchthaven Hartsfield-Jackson Atlanta, 's werelds drukste luchthaven

De Downtown-connector, 's nachts gezien in Midtown

De vervoersinfrastructuur van Atlanta omvat een complex netwerk dat een zwaar systeem voor snelle doortocht per spoor omvat, een lichte spoorlijn, een meertalig bussysteem, Amtrak-dienst via de Crescent, meerdere lijnen voor goederentreinen, een Interstate Highway System, verschillende luchthavens, waaronder 's werelds drukste, en meer dan 45 mijl (72 km) fietspaden.

Atlanta heeft een netwerk van snelwegen die uitstralen vanuit de stad, en auto's zijn het belangrijkste vervoermiddel in de regio. Drie belangrijke snelwegen in Atlanta komen samen: I-20 (oost-west), I-75 (noordwest-zuidoost) en I-85 (noordoost-zuidwest). De laatste twee vormen samen in het midden van de stad de Downtown-aansluiting (I-75/85), die meer dan 340.000 voertuigen per dag vervoert en een van de meest verstopte segmenten van de interstatelijke snelweg in de Verenigde Staten is. Atlanta wordt meestal omringd door Interstate 285, een baltway die plaatselijk bekend staat als "de Perimeter" en die de grens tussen "Binnen de Perimeter" (ITP), de stad en de dichtbijgelegen voorsteden, en "Buiten de Perimeter" (OTP), de buitenste voorsteden en buitenzalen heeft getekend. De zware afhankelijkheid van auto's voor het vervoer in Atlanta heeft geleid tot verkeer, woon- en luchtvervuiling die tot de ergste in het land behoort. De stad Atlanta heeft een hoger dan gemiddeld percentage huishoudens zonder auto. In 2015 had 15,2 procent van de Atlanta-huishoudens geen auto, en nam licht toe tot 16,4 procent in 2016. Het nationale gemiddelde is 8,7 procent in 2016. Atlanta bedroeg in 2016 gemiddeld 1,31 auto's per huishouden, tegen een nationaal gemiddelde van 1,8.

De Metropolitan Atlanta Rapid Transit Authority (MARTA) voorziet in openbaar vervoer in de vorm van bussen, zware spoorlijnen en een benedenloop voor lichte spoorlijnen. Ondanks het grote gebruik van auto's in Atlanta is het metro van de stad het achtste drukste in het land. De spoorlijnen van MARTA verbinden zeer belangrijke bestemmingen, zoals de luchthaven, de binnenstad, Midtown, Buckhead, en het Centrum van Perimeter. Nochtans, blijven de significante bestemmingen, zoals de Universiteit van Emory en Cumberland, onbediend. Als gevolg daarvan werden in een studie van het Brookings Institution Institution van 2011 Atlanta 91st van 100 metrogebieden geplaatst voor de toegankelijkheid van het transitovervoer. De Universiteit van Emory exploiteert haar shuttlebussen van Cliff met 200.000 gebouwen per maand, terwijl de privé minibussen Buford Highway leveren. Amtrak, het nationale treinreizigerssysteem, verzorgt de diensten naar Atlanta via de Crescent-trein (New York-New Orleans), die stopt op het station Peachtree. In 2014 werd de Atlanta Streetcar opengesteld voor het publiek. De lijn van de streetcar, die ook bekend staat als de Downtown Loop, loopt 2,7 mijl (4,3 km) rond de toeristische gebieden in het centrum van Peachtree, het Centennial Olympisch Park, het Nationaal Historisch Park van Martin Luther Jr en Sweet Auburn. Ook de Atlanta Streetcar-lijn wordt de komende jaren uitgebreid tot een breder scala van wijken en belangrijke plaatsen in Atlanta, met in totaal meer dan 50 mijl (80 km) van het traject.

De internationale luchthaven Hartsfield-Jackson Atlanta is de drukste luchthaven ter wereld, gemeten naar het passagiersverkeer en het vliegverkeer. De faciliteit biedt luchtdiensten naar meer dan 150 bestemmingen in de VS en naar meer dan 75 internationale bestemmingen in 50 landen, met dagelijks meer dan 2.500 aankomst en vertrek. Delta Air Lines behoudt haar grootste hub op de luchthaven. De luchthaven bevindt zich op 10 km (16 km) ten zuiden van het centrum en bedekt het grootste deel van de grond in een wig gevormd door Interstate 75, Interstate 85 en Interstate 285.

Fietsen is een groeiende vervoerswijze in Atlanta, meer dan verdubbeld sinds 2009, toen het 1,1% van alle goederen omvatte (tegen 0,3% in 2000). Hoewel het gebrek aan fietspaden en hilly topografie van Atlanta veel inwoners ervan kan weerhouden om te fietsen, roept het transportplan van de stad op om tegen 2020 226 km (364 km) fietspaden te bouwen, waarbij de BeltLine dit doel helpt bereiken. In 2012 werd Atlanta's eerste fietspad gebouwd op 10th Street in Midtown. Het tweebaansfietspad loopt van Monroe Drive west tot Charles Allen Drive, met verbindingen naar het Beltline en Piemonte Park. Met ingang van juni 2016 ontving Atlanta een fietsendeelprogramma, bekend onder de naam Relay Bike Share, met 100 fietsen in het centrum en het centrum, dat in april 2017 tot 500 fietsen op 65 stations werd uitgebreid.

Volgens de Amerikaanse Community Survey uit 2016 (vijfjaars gemiddelde) werd 68,6% van de werkende stad Atlanta alleen bestuurd, 7% gecarpoleerd, 10% gebruikt het openbaar vervoer en 4,6% liep. Ongeveer 2,1% gebruikte alle andere vormen van vervoer, met inbegrip van taxi, fiets en motorfietsen. Ongeveer 7,6% werkte thuis.

De stad is ook een van de weinige "scooterhoofdsteden" geworden, waar bedrijven als Lime en Bird een belangrijke positie hebben verworven door elektrische scooters op straat en langs de straat te plaatsen.

Atlanta heeft een reputatie als "stad in een bos" vanwege de overvloed aan bomen die zeldzaam zijn in grote steden. De hoofdstraat van de stad wordt genoemd naar een boom, en voorbij de bedrijfsdistricten Downtown, Midtown, en Buckhead, geeft de skyline plaats aan een dichte houtkapel die zich in de buitenwijken verspreidt. De stad is het woongebied van het Atlanta Dogwood Festival, een jaarlijks festival voor kunst en ambachtelijke kunst dat begin april werd gehouden, toen de inheemse hondenbossen in bloei zijn. De bijnaam is feitelijk correct, aangezien de vegetatie vanaf 2017 47,9% van de stad beslaat, de hoogste van alle grote Amerikaanse steden, en ruim boven het nationale gemiddelde van 27%. Atlanta's boomdekking gaat niet onopgemerkt — het was de belangrijkste reden die door National Geographic wordt aangehaald om Atlanta een "Plaats van een leven" te noemen.

Het lusteloze boombladerdak van de stad, dat vervuilende stoffen uitfiltert en kuddes en gebouwen koelt, wordt steeds vaker door de mens en de natuur aangevallen als gevolg van zware regenval, droogte, oude bossen, nieuwe plagen en stadsbouw. Uit een studie van 2001 bleek dat de overvloed aan bomen in Atlanta daalde van 48% in 1974 tot 38% in 1996. Communautaire organisaties en de stadsregering pakken dit probleem aan. Trees Atlanta, een non-profitorganisatie die in 1985 werd opgericht, heeft in de stad meer dan 113.000 shadebomen geplant en verspreid. De regering van Atlanta heeft $130.000 aan subsidies toegekend aan buurtgroepen om bomen te planten. Daarnaast worden er vergoedingen opgelegd aan ontwikkelaars die bomen op hun eigendom verwijderen op basis van een verordening voor de gehele stad, die sinds 1993 actief is.

Atlanta heeft 17 zustersteden, zoals aangewezen door Sister Cities International, Inc. (SCI):